Ponad 100 rzeźb, obrazów i wycinanek przedstawiających „Jezusa frasobliwego” zagościło w „Centrum Idei Ku Demokracji” przy kościele akademickim Panien Dominikanek w Piotrkowie Trybunalskim. To kolejny przystanek objazdowej wystawy pn. „Nie tylko Frasobliwy. Wizerunki Chrystusa we współczesnej sztuce ludowej województwa łódzkiego”, którego organizatorem jest Łódzki Dom Ludzie odkryli, z czego zbudowane są skały na Marsie, ale nie są w stanie odpowiedzieć na pytanie, jak powstały: Całun Turyński, Chusta z Manoppello czy wizerunek Matki Bożej w Meksyku Ceramika ludowa – Rumunia. Sztuka ludowa – całokształt działalności artystycznej społeczności lokalnej, na ogół wiejskiej. Obok twórczości, którą nazywa się plastyką do sztuki ludowej zalicza się też muzykę, tańce, legendy, bajki, poezję ludową oraz całą artystyczną stronę zwyczajów i obrzędów ludowych. Wszystkie [b]Temat mojej prezentacji to “Różne wizerunki Matki Boskiej w Literaturze i sztuce Średniowiecza.”. [/b] Za pomocą utworów “Bogurodzica” i “Lament Świętokrzyski” postaram się udowodnić że w epoce średniowiecza matka boska została ukazana w różny sposób. Oba utwory skupiają się wokół Matki Boskiej, są bardzo emocjonalne. Ludzie wierząc, że jest Matką Wizerunki postaci Jezusa Chrystusa w tradycji ludowej. Dodano: 17 października 2020. Tekst: Beata Lisowska. Jak zauważa sam autor Jarosław Eichstaedt w publikacji Ludowy wizerunek Jezusa Chrystusa, postać Chrystusa nie była do tej pory w centrum zainteresowania badaczy kultury tradycyjnej[1]. Z całą pewnością częściej opisywaną, bo Wizerunek Chrystusa w sztuce". Sztuka w służbie teologii, teologia w służbie sztuki. 22.11.2023. Radiowe Centrum Kultury Ludowej. Studio Reportażu I Dokumentu Polskiego Radia. AbdRLk. 1. Frasunek nad kurpiowską dolą Chrystus Frasobliwy, niem. Christus in der Rast, Christus im Elend, fr. Dieu de Pitié - ikonograficzny typ przedstawiający medytującego Jezusa Chrystusa, w pozie siedzącej z pochyloną głową wspartą na dłoni. Ten schemat (melancholijny) przedstawiania postaci stosowany był już w w sztuce starożytnej (greckiej, etruskiej, rzymskiej, azjatyckiej) dla podkreślenia duchowego i fizycznego stanu człowieka cierpiącego. Typologia biblijna wyprowadza Chrystusa Frasobliwego z zestawień z tragicznymi, wydanymi na cierpienie, starotestamentowymi postaciami Jeremiasza, Hioba, Izaaka ("typy" zapowiadające Chrystusa Frasobliwego). Chrystus Frasobliwy przedstawiany jest głównie w rzeźbie, rzadziej malarstwie i grafice. 2. Karta tytułowa Małej Pasji 1509-1510, A. Dürer Spis treści 1 Powstanie wizerunku 2 Chrystus Frasobliwy w Polsce Chrystus Frasobliwy w polskiej sztuce ludowej 3 Artykuł został napisany w oparciu głównie o: Powstanie wizerunku Rozwój takiego wyobrażenia Chrystusa skatalizowany został średniowiecznymi utworami pasyjnymi. Przedstawienie ukazujące boleściwego, wyczerpanego Jezusa, siedzącego na kamieniu pojawiło się w sztuce europejskiej w u schyłku XIV w. Było uzupełnieniem stacji Drogi Krzyżowej, który to sposób obrazowania Męki Chrystusa kształtował się w tym samym okresie. Scena nie ma bezpośredniego odniesienia w Ewangeliach. Wywodzi się z tekstów literackich i rozmyślań związanych z Męką Pańską i ma odniesienie do etapu via dolorosa, bezpośrednio poprzedzającego ukrzyżowanie. Wiązano ją ze spotkaniem Jezusa z Maryją, podczas którego krzyż przejął na chwilę Szymon Cyrenejczyk, a Chrystus usiadł zafrasowany na kamieniu (nieraz był to pień, a nawet bęben). Jezus po raz pierwszy ukazał wtedy przed Matką swoje człowiecze cierpienie, znajdując się w stanie całkowitego wyczerpania fizycznego. Taki obraz wprowadza średniowieczna opowieść Occursus Mariae. Temat dosyć szybko wykroczył poza kompozycyjne ramy Drogi Krzyżowej. Wyabstrahowany z kontekstu oczekiwania na śmierć wizerunek Chrystusa stał się prezentacją refleksji na temat problemu cierpienia, ofiary i śmierci w imię wyższych celów. Jednocześnie wierny mógł dostrzec w zafrasowanym Bogu swoje własne problemy, a także wątpliwości co do sensu cierpień i ofiar, w które obfituje los człowieka. Najstarsze przedstawienia Chrystusa Frasobliwego pochodzą z Niemiec i Niderlandów końca XIV w. W rozwijającym się tam nowym modelu pobożności (tzw. devotio moderna) propagowano człowieczeństwo Jezusa jako wzór do naśladowania w życiu codziennym oraz zwracano uwagę na życie duchowe człowieka. W ten obraz dobrze wpisywał się Chrystus Frasobliwy. Na związek tematyczny Chrystusa Frasobliwego z Drogą Krzyżową wskazują ślady biczowania, korona cierniowa, ogólne wyniszczenie postaci, ręce przewiązane powrozem lub trzymające trzcinę. Układ rąk, wzorowany na przedstawieniach Hioba, ulegał zmianom. Na rzeźbie w katedrze w Brunszwiku z końca XIV w. Chrystus Frasobliwy dotyka prawą dłonią policzka, w lewej trzyma pęk trzcin. Z kolei na pocz. XV w. został przedstawiony z rękoma skrzyżowanymi i przewiązanymi powrozem (Landesmuseum w Münster). Pod koniec XV w. wykrystalizował się klasyczny schemat postaci. Chrystus Frasobliwy, tak jak na karcie tytułowej Małej Pasji Albrechta Dürera (1509-1510), opiera prawy łokieć o prawe kolano, a podbródek na dłoni. Lewa dłoń spoczywa na lewym kolanie. Pierwsze kapliczki przydrożne z Chrystusem Frasobliwym pojawiły się pod koniec XV w. w Niemczech. Chrystus Frasobliwy w Polsce 3. Obraz St. Samostrzelnika, ok. 1515 Chrystus Frasobliwy, prawd. koniec XV w., kościół Bernardynów w Krakowie Wizerunki Chrystusa Frasobliwego pojawiały się w Polsce na przełomie XV i XVI w. Z tego okresu pochodzi rzeźba nieznanego artysty w kościele Bernardynów w Krakowie przy ul. Bernardyńskiej. Na początku XVI w. powstał obraz Chrystus Frasobliwy dla klasztoru cystersów w Szczyrzycu, przypisywany Stanisławowi Samostrzelnikowi (ok. 1480-1541). W starszej literaturze niezidentyfikowanego autora określano "Mistrz Chrystusa Frasobliwego". Niewątpliwie do spopularyzowania wizerunku Chrystusa Frasobliwego przyczyniło się wydane w Krakowie w 1522 r. dzieło Baltazara Opecia zatytułowane Żywot Pana Jezu Krysta. Znajduje się w nim drzeworyt przedstawiający scenę przygotowań do ukrzyżowania, w której obok krzyża przysiadł Chrystus. Niedługo potem piszący po łacinie poeta Klemens Janicki (1516-1543) zastanawiał się: O czym rozmyślasz, siedząc na szorstkiej skale, samotny, Z brodą wspartą na ręku, Chryste, głowo znużona, Pewnie o dziele zbawienia, o śmierci, która Cię spęta, O roztrzaskaniu wrót piekła, o twardym Królestwie Bożym, O tym samym chcę myśleć, dopóki żyję - spraw, Panie! Niech Twoja dobra ręka mą biedną głowę przygarnie. (przekład Zygmunt Kubiak) W XVII wieku Chrystus Frasobliwy pojawił się "masowo" przy polskich drogach. Wtedy to w ramach działań określanych jako kontrreformacyjne Kościół postanowieniami synodów wymagał od proboszczów doprowadzenia do tego, aby w każdej wsi, a także na drogach, znajdowały się znaki krzyża świętego oraz figury wskazujące na pobożność mieszkańców. Z tego okresu pochodzą najstarsze zachowane kamienne kapliczki słupowe, na których szczycie lub w wieńczącej je latarni umieszczano kamienne rzeźby Chrystusa Frasobliwego. Do końca XVIII w. rzeźby Chrystusa Frasobliwego były domeną sztuki profesjonalnej (cechowej). Nieraz, z powodu przenoszenia już od renesansu warsztatów rzeźbiarskich na prowincję w pobliże źródeł surowca, ich wytwory, tracąc powoli kontakt z ośrodkami artystycznymi, ulegały prymitywizacji. Tak było np. na Ponidziu w Pińczowie i okolicach, gdzie już w XVI w. osiedliło się i założyło warsztaty kamieniarskie wielu przybyszów z Włoch. Do dzisiaj w podpińczowskiej wsi Włochy spotykane są nazwiska świadczące o italskim pochodzeniu przodków, którzy przybyli w te strony jako kamieniarze, a w XVIII w. stali się chłopami. XVIII-wieczne produkcje takich warsztatów były już często zbliżone ludowemu wyczuciu formy. Chrystus Frasobliwy w polskiej sztuce ludowej Na przełomie XVIII i XIX w. Chrystus Frasobliwy stał się domeną sztuki ludowej. Proces ten nastąpił nie tylko w Polsce, ale również w Niemczech, na Słowacji, w Austrii. Przyczyną było wcześniejsze spopularyzowanie tej formy przedstawiania Jezusa, opisana wyżej prymitywizacja wytworów warsztatów prowincjonalnych oraz szczególne umiłowanie Chrystusa Frasobliwego przez lud. W pojęciu ludowym Frasobliwy ucieleśnia Boga rozumiejącego ludzkie biedy i troski, martwi się upadkiem grzeszników i ocali ludzkość. W dniu Sądu Ostatecznego okaże wszystkim, nikogo nie wyłączając, swoje miłosierdzie. Liczne legendy opowiadają o tym, jak Chrystus zafrasował się przed śmiercią na krzyżu nad losem swoim i świata. Chrystus Frasobliwy jest w rzeźbie ludowej na tyle popularnym motywem, że wyróżnia się go jako odrębny typ ikonograficzny sztuki ludowej w ramach schematu antycznego. Już od I poł. XIX w. można mówić o wykrystalizowaniu się ludowego Chrystusa Frasobliwego. Wyróżnia się 3 odmiany typologiczne: Najpopularniejszy w całej Polsce typ wywodzący się ze sztuki gotyckiej, w cierniowej koronie i perizonium (drapowana opaska bioder ukrzyżowanego Chrystusa), z czaszką Adama, pierwszego człowieka, pod stopą (Podkarpacie i Lubelszczyzna). Jako król okryty purpurowym płaszczem spiętym pod szyją i trzymający w lewej dłoni berło, trzcinę lub jabłko królewskie. W tej formie występuje głównie na Górnym Śląsku i na Podhalu, ale spotykany jest też w całej Polsce. Odziany w długą suknię odsłaniającą tylko dłonie i stopy, nieraz w koronie cierniowej. Tak przedstawiany jest głównie na Kurpiach, również na Mazowszu. W ramach tych typów występują odmiany (południowolubelska, dwie podhalańskie, dwie podkarpackie, górnośląska, mazowiecka, kurpiowska) różniące się niektórymi atrybutami i innymi szczegółami. Typ regionalny kurpiowski rozprzestrzenił się na Litwę pod nazwą Smutkelis (Smutkialis). Również polskiego pochodzenia jest rosyjski Spas Połunočnyj, który przywędrował do okręgu permskiego z polskimi zesłańcami politycznymi. Chrystus Frasobliwy nazywany jest regionalnie Miłosierdzie - na Podhalu i w Łowickiem Św. Turbacyjo, "Dumający" w Krakowskiem Starośliwy, Starościwy na Górnym Śląsku Płaczebóg na Kaszubach Bozuś, Ponjezusek, Ponjezusiczek na Podhalu Święty Piątek" - Zamojszczyzna ponadto występują lokalnie nazwy Bolejący, Solooblany, Cierpiotka (Mszana Dolna), Frasuś. Chrystusa Frasobliwego można uznać za symbol polskiej sztuki ludowej, a nawet jedną z wizytówek polskości. Jego figury zrosły się z pejzażem. Zawsze smętne oczy Frasobliwego, patrzącego "na ten padół ziemskich krzywd i niedoli" z kapliczek i ze słupów przydrożnych, nadają polskiemu krajobrazowi szczególny melancholijny wyraz. Najstarsza zachowana drewniana ludowa rzeźba Chrystusa Frasobliwego. Kapliczka z Anielowa na Mazowszu w Muzeum Etnograficznym w Krakowie Ludowa rzeźba Chrystusa Frasobliwego z 1840 r., Brodziaki koło Biłgoraja Oszalowana listwami kapliczka kłodowa z ludową rzeźbą Chrystusa Frasobliwego w Korytkowie Dużym koło Biłgoraja Piasek Mały na Ponidziu, Chrystus Frasobliwy z 1884 r. Zobacz galerię Chrystus Frasobliwy Artykuł został napisany w oparciu głównie o: Rożek Michał. Idee i symbole sztuki chrześcijańskiej. Kraków: 2010. Seweryn Tadeusz. O Chrystusie Frasobliwym. Figurki-legendy-świątkarze, Kraków: 1926. Surdokaitė Gabija. O znaczeniu pewnego wizerunku w życiu religijnym i sztuce: Chrystus Frasobliwy - jego funkcja i miejsce. Zarządzanie w Kulturze. 2013, 14, z. 2, s. 115–132. Wegner Helena. Frasobliwy Chrystus W: Encyklopedia katolicka tom V, Lublin: 1989 Rzeźby, obrazy i wycinanki ilustrujące najważniejsze wydarzenia z życia Chrystusa można oglądać na wystawie „Nie tylko Frasobliwy. Wizerunki Chrystusa we współczesnej sztuce ludowej województwa łódzkiego” prezentowanej w Muzeum Miasta Pabianic do 18 kwietnia br. Znajduje się na niej ponad 100 prac 49 artystów z regionu łódzkiego, które powstały w okresie od lat osiemdziesiątych XX wieku po ostatnie miesiące ubiegłego roku. Dzieła pokazane na wystawie obrazują, w układzie chronologicznym najważniejsze zdarzenia z życia Chrystusa, a więc od narodzin, przez dzieciństwo, publiczną działalność, mękę i zmartwychwstanie po wniebowstąpienie. Ponadto ekspozycja przybliża inne wizerunki Syna Bożego: od jednego z najstarszych w ikonografii chrześcijańskiej – Dobrego Pasterza – do nowszych, takich jak Serce Jezusa oraz obraz Jezusa Miłosiernego. W ikonografii poświęconej Jezusowi dominuje, obok tematu Narodzin, temat Męki Pańskiej, zatem na prezentowanej ekspozycji najwięcej prac dotyczy wątku pasyjnego. Męka Pańska w dawnej sztuce ludowej ukazywana była najczęściej poprzez wizerunki postaci samego Jezusa, wyjętej z przedstawień grupowych. Bardzo rozpowszechniony na terenach całej Polski był typ ikonograficzny Chrystusa Nazareńskiego z charakterystycznie związanymi rękami u upadającego pod krzyżem, jedna za najważniejsze dla tradycyjnej polskiej sakralnej rzeźby ludowej uważa się powszechne przedstawienie Chrysusa Frasobliwego. W ikonografii ludowej Chrystus Frasobliwy siedzi na podwyższeniu, kale lub murku, wspierając na dłoni głowę lekko pochyloną w bok. W zgromadzonych pracach możemy dostrzec piękno i oryginalność, duży ładunek emocji oraz osobisty stosunek artystów do przedstawianych tematów. Spośród 49 autorów eksponowanych prac – ośmiu już nie żyje, jednak ich dorobek jest tak znaczący, że zasługuje na prezentację. W tradycji ludowej postać Jezusa Chrystusa była i wciąż jest otaczana szczególnym kultem, stąd tak wielu artystów poświęca Mu swoje dzieła, które cieszą się nieustannie zainteresowaniem miłośników sztuki ludowej. Wystawa będzie czynna do 18 kwietnia 2020 r. Wystawa została przygotowana przez Łódzki Dom Kultury. Wystawa „Wizerunki Chrystusa w sztuce ludowej” prezentuje zbiory Muzeum w Raciborzu oraz Muzeum Etnograficznego Oddziału Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Ekspozycja prezentuje dzieła malarstwa i rzeźby ludowej o tematyce chrystologicznej, powstałe i funkcjonujące na terenie Górnego i Dolnego Śląska od końca XVIII do XX stulecia. Tworzyli je najczęściej samoucy, wiejscy stolarze lub małomiasteczkowi rzemieślnicy. Odbiorcami tej sztuki byli głównie mieszkańcy wsi, którzy otaczali kultem zakupione obrazy i rzeźby. Umieszczali je na przydrożnych krzyżach, w kapliczkach, w giblach (kapliczkach umieszczonych w szczytowych ścianach domów ) oraz w izbach. W tradycyjnej kulturze ludowej większość obrazów i rzeźb przedstawiała treści religijne. Postać Chrystusa była obok Maryi najbardziej czczona przez ludność wiejską. Wzory do tworzenia swoich dzieł artyści ludowi czerpali najczęściej z prac malarzy profesjonalnych. Widywali je w kościołach i klasztorach. Źródłem ikonograficznym dla nich były także obrazki dewocyjne – masowo drukowane grafiki z XVI-XVII w. Autorzy obrazów posługiwali się konturowym rysunkiem. Malowane postacie były pierwszoplanowe i wypełniały prawie całą powierzchnię obrazu. Najczęściej przedstawiano je płasko, nie zachowując odpowiedniej perspektywy. W malarstwie ludowym środki wyrazu były bardzo proste i schematyczne. Ważną częścią obrazu były motywy zdobnicze – na Śląsku zazwyczaj roślinne. Wśród wielkiego bogactwa przedstawień chrystologicznych najczęściej w sztuce ludowej obrazowane były dwa wydarzenia z życia Jezusa – Boże Narodzenie oraz Męka i Śmierć Jezusa. Niewiele jest obrazów przedstawiających działalność Chrystusa. Dzieciątko Jezus najczęściej ukazywano w scenerii stajenki betlejemskiej – leżące w żłobie w otoczeniu Maryi, Józefa, pasterzy i zwierząt. Podobna ikonografia małego Jezusa występowała w obrazach przedstawiających pokłon Trzech Króli, składających dary Nowonarodzonemu Dziecięciu. Są to przedstawienia wielopostaciowe, w których Jezus znajduje się w centrum. W sztuce ludowej znane było jednopostaciowe przedstawienie Dzieciątka Jezus – Króla Wszechświata z kulą w rękach. Motyw z dzieciństwa Jezusa pojawia się również na obrazach Ucieczka Świętej Rodziny do Egiptu, Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni, a także w wizerunku Świętej Rodziny z Nazaretu. Jezus uczący się zawodu cieśli przedstawiany jest ze św. Józefem i Maryją. Ikonografia Świętej Rodziny była częstym tematem w masowo drukowanych oleodrukach, które na przełomie XIX i XX w. wypierały tradycyjne malarstwo. Najliczniejsze w sztuce ludowej są motywy pasyjne. Ludowa wyobraźnia koncentrowała się głównie na ostatnim tygodniu życia Jezusa. Na wystawie prezentujemy obraz Pożegnanie Jezusa z Maryją, współcześnie mało znany temat w sztuce inspirowany pismami apokryficznymi. Przedstawienia Ostatniej Wieczerzy wzorowane były przez twórców ludowych najczęściej na dziele Leonarda da Vinci. Kolejne etapy Męki Pańskiej prezentują sceny Chrystus w Ogrójcu, Biczowanie Jezusa, Ecce Homo, Chusta św. Weroniki i Ukrzyżowanie. Na XIX-wiecznych obrazach na szkle z Dolnego Śląska występują atrybuty Męki Pańskiej. Częstym motywem zarówno w malarstwie jak i w rzeźbie ludowej jest Pieta. Scena pasyjna przedstawiająca martwego Jezusa na kolanach opłakującej Matki. Jednym z ważniejszych na wystawie jest obraz Chrystus Boleściwy zwany Raciborskim. Miejscem kultu tego wizerunku jest kościół św. Jana Chrzciciela w Raciborzu – Ostrogu. Umieszczono na nim charakterystyczną sentencję Patrz Grześniku Com cierpiał zatwe nieprawości, Dałem bok mói Otworzyć Ku tobie zmiłości. Chrystus Frasobliwy zwany na Śląsku Starośliwym– rzeźba najbardziej kojarzona ze sztuką ludową – również wiąże się z Męką Chrystusa. Dziś już mało kto wie, że jest to wyobrażenie umęczonego Jezusa czekającego na Górze Kalwarii na ukrzyżowanie. Krzyż to jeden z najważniejszych elementów wyposażenia tradycyjnego domu śląskiego. Na ekspozycji prezentujemy XIX-wieczne pasyjki – krucyfiksy, u stóp których umieszczano postać Maryi oraz krzyże z drewnianymi, rzeźbionymi postaciami Chrystusa. Wśród wielu wyobrażeń Chrystusa występują obrazy związane z kultem Najświętszego Serca Jezusowego. Jest On przedstawiany z gorejącym sercem otoczonym cierniową koroną. Ten motyw stał się popularny w XIX w., kiedy papież Pius IX w 1856 r. zatwierdził kult w całym kościele katolickim. Na wystawie znajduje się obraz wykonany na perforowanym kartonie z haftowanym napisem: Słodkie Serce Jezusa Bądź moją miłością. 300 dni odpustu Pius IX 10. Grudnia 1868. Źródło: PabianiceWiadomości Łódź, Wydarzenia ŁódźWizerunki Chrystusa… Redakcja 24 stycznia 2020, 9:01 Fb Muzeum Miasta PabianicWernisaż wystawy w Muzeum Miasta PabianicDo 18 kwietnia w Muzeum Miasta Pabianic można oglądać wystawę "Wizerunki Chrystusa we współczesnej sztuce ludowej województwa łódzkiego".Na wystawie zoabczymy blisko 100 prac artystów z całego województwa - rzeźbiarzy, malarzy. Swoje dzieła zaprezentowała także wycinankarka. Wszystkie prace chronologicznie przedstawiają najważniejsze wydarzenia z życia Chrystusa. FACEBOOKDołącz do nas na Facebooku!Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!Polub nas na Facebooku!KONTAKTKontakt z redakcjąByłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?Napisz do nas!Polecane ofertymiejsce #2TCL TCL 50P615 2 234,00 zł1 449,00 zł-35%Materiały promocyjne partnera Wicepremier Ukrainy: przymusowa paszportyzacja to element okupacji muzeum miasta pabianicmuzeum pabianicemuzeum w pabianicachwystawa pabianice Komentarze Komentowanie artykułów jest możliwe wyłącznie dla zalogowanych Użytkowników. Cenimy wolność słowa i nieskrępowane dyskusje, ale serdecznie prosimy o przestrzeganie kultury osobistej, dobrych obyczajów i reguł prawa. Wszelkie wpisy, które nie są zgodne ze standardami, proszę zgłaszać do moderacji. Zaloguj się lub załóż kontoNie hejtuj, pisz kulturalne i zgodne z prawem komentarze! Jeśli widzisz niestosowny wpis - kliknij „zgłoś nadużycie”.Podaj powód zgłoszeniaSpamWulgaryzmyRażąca zawartośćPropagowanie nienawiściFałszywa informacjaNieautoryzowana reklamaInny powód Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Drukuj Powrót do artykułu07 lutego 2010 | 12:16 | jm / kw Ⓒ ⓅW spichrzach bydgoskiego Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego zostanie otwarta w niedzielę, 21 lutego, wystawa zatytułowana „Wizerunki Chrystusa w polskiej sztuce ludowej”. Ekspozycja będzie prezentowała prace, które powstały między końcem XVIII a początkiem XXI dzieł pochodzi z XIX stulecia i została wykonana przez dawnych twórców ludowych z różnych obszarów Polski, województwa małopolskiego, podkarpackiego, śląskiego, świętokrzyskiego, mazowieckiego, wielkopolskiego, kujawsko-pomorskiego i pomorskiego.„Zainteresowanie wystawami sztuki ludowej świadczy o tym, że odbieramy je jako jeden z istotnych elementów kultury narodowej. Sztuka sakralna zajmuje wyjątkowe miejsce w polskiej kulturze ludowej, dlatego nasze muzeum postanowiło poświęcić jej kolejną ekspozycję” – ocenia kustosz Maria „Wizerunki Chrystusa w polskiej sztuce ludowej” stanowi zamykające ogniwo w cyklu realizacji o tematyce religijnej. I tak w 1999 roku odwiedzający muzeum mogli obejrzeć wystawę „Madonny”, na przełomie lat 2004 i 2005 „Anioły w sztuce ludowej”, a w 2008 roku „Kult świętych w religijności ludowej”.Wystawa przybliża dzieła o tematyce chrystologicznej. Pokazuje obiekty tradycyjnej sztuki wyobrażeniowej z zakresu malarstwa, rzeźby i drzeworytu, jak również wybrane przykłady współczesnej twórczości o charakterze pokazuje w układzie chronologicznym najważniejsze zdarzenia w życiu Chrystusa, zilustrowane dziełami dawnych i współczesnych twórców ludowych, które zgromadzono w kolekcji własnej bydgoskiego muzeum oraz Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie i Krakowie, muzeum w Gliwicach oraz Oddziału Etnograficznego Muzeum Narodowego w Poznaniu i Wrocławiu.„Przywołując wizerunki Chrystusa, wystawa przedstawia nie tylko kolejne etapy Jego życia, lecz uzmysławia nam głęboką wymowę tych dzieł oraz emocje, jakie towarzyszyły artystom w procesie tworzenia” – dodała z celów wystawy jest ukazanie form wrażliwości i pobożności ludowej oraz określenie odmienności regionalnych i powszechności występowania pewnych typów ikonograficznych.„Cieszymy się, że ekspozycja wpisuje się w okres Wielkiego Postu. Twórczość ludowa nie jest pozbawiona szczególnej uczuciowości czy atencji dla osoby Chrystusa. Twórcy, którzy profesjonalnie się sztuką nie zajmują, potrafią zawrzeć przede wszystkim w swoich rzeźbach szczególne emocje związane z Chrystusem cierpiącym czy rozmyślającym” – powiedział Mateusz Soliński z Muzeum Okręgowego w ekspozycji w niedzielę, 21 lutego, o godz. 16. Wystawa będzie czynna do 18 Czytelniku,cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie! Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz prosimy Cię o wsparcie portalu za pośrednictwem serwisu Patronite. Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj. Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Możesz określić warunki przechowywania cookies na Twoim urządzeniu za pomocą ustawień przeglądarki internetowej. Administratorem danych osobowych użytkowników Serwisu jest Katolicka Agencja Informacyjna sp. z z siedzibą w Warszawie (KAI). Dane osobowe przetwarzamy w celu wykonania umowy pomiędzy KAI a użytkownikiem Serwisu, wypełnienia obowiązków prawnych ciążących na Administratorze, a także w celach kontaktowych i marketingowych. Masz prawo dostępu do treści swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu, a także prawo do przenoszenia danych. Szczegóły w naszej Polityce prywatności.

wizerunki chrystusa w polskiej sztuce ludowej